| Museo |
Museo de las Peregrinaciones y de Santiago
|
| Inventario |
D-1393
|
| Clasificación Genérica |
Obxectos devocionais; Obxectos rituais e cerimoniais comúns; Pintura
|
| Objeto/Documento |
Icona
|
| Tipología/Estado |
De culto
|
| Autor/a |
Escola de Iaroslavl
|
| Título |
Bautismo de Cristo e tres escenas máis
|
| Conjunto |
Colección de iconas rusas
|
| Materia/Soporte |
Soporte: Madeira Marrón [Madeira de bidueiro ou tileiro.
Ten dúas travesas horizontais (cun grosor de 1,4 cm), e outras dúas internas tamén horizontais.]
Elementos sustentados: Témpera [Cores: verde, azul, vermello, ocre, castaño e branco]
Ouro Dourado
|
| Técnica |
Pintura a man alzada
Dourado
Pintura á témpera
|
| Dimensiones |
Icona: Altura = 53,60 cm; Profundidade = 5,50 cm; Anchura = 43,60 cm
|
| Descripción |
Icona rectangular con catro escenas rodeadas por un fondo ocre cun dobre filete verde e vermello no bordo externo. Na parte superior hai unha inscrición pintada a man alzada con carácteres cirílicos en cor vermella. As escenas están enmarcadas e separadas por liñas pintadas de cor vermella que forman unha cuadrícula. Todas as escenas teñen o fondo de pan de ouro.
Na escena superior esquerda represéntase o Bautismo de Cristo. Este encóntrase no eixe da composición cuberto cun pano de pureza curto e branco e cun nimbo na cabeza. Á esquerda está san Xoán Bautista, vestido con túnica ocre e manto azul, que verte a auga sobre a cabeza de Xesús. Á dereita hai tres anxos, dous deles con nimbo. Ao redor unha paisaxe rochosa e dúas nubes.
A segunda escena é a Presentación da Virxe no Templo. Desenvólvese nun interior arquitectónico con arco de medio punto. Á esquerda están san Xoaquín e santa Ana, no centro a Virxe, de tamaño menor, e á dereita o sacerdote ante un baldaquino con cortinaxe verde. A excepción do sacerdote, todos visten túnica longa azul e manto vermello. O sacerdote leva vestidura branca longa e sobre ela unha túnica curta con orlas no baixo e nas mangas, axustada cun cinto, cun manto vermello e un toucado. Está a sinalar co índice dereito a María. Todos os personaxes levan nimbo.
A escena inferior esquerda representa a Virxe dos Aflixidos no centro, rodeada dunha mandorla e sobre unha dobre peana ovoide branca e vermella. Leva cetro na man dereita e ao seu fillo no ombro esquerdo. Ambos os dous están coroados e nimbados. A Virxe está ataviada cunha túnica e unha sobre-túnica azul brocada e con adornos dourados, cun manto e zapatos vermellos. Á esquerda aparecen un anxo con nimbo e dous homes axeonllados, e á dereita outro anxo con nimbos e tres homes. Aos lados da Virxe hai senllas lendas brancas con inscricións pintadas en negro.
A última escena representa aos santos Antipas (vestido coma bispo) e Irina. Ambos os dous levan túnica longa azul e manto vermello. San Antipas leva o libro (Evanxeo) na man esquerda e ten a outra en actitude de bendicir. Santa Irina leva coroa e unha cruz dobre na man esquerda.
|
| Iconografia |
Icona: Bautismo de Cristo; Presentación da Virxe; San Antipas de Pérgamo; Virxe dos Aflixidos; Santa Irene ou Irina de Tesalónica
|
| Inscripciones/Leyendas |
Cara anterior, parte superior e sobre as escenas, Pintado a man alzada
(1750[ca]-1799[ca])
[Abreviaturas e inscricións en cor vermella]
|
| Datación |
1750[ca]-1799[ca] (Segunda metade do s. XVIII)
|
| Contexto Cultural/Estilo |
Idade Moderna
|
| Lugar de Producción/Ceca |
Europa Central e Oriental (Europa)
|
| Uso/función |
Devocional
|
| Descriptores Geográficos |
Europa Central e Oriental
|
| Lugar de Procedencia |
Estonia
|
| Lugar Específico/Yacimiento |
Tallin
|
| Historia del Objeto |
<EXPOSICIÓNS>: A contemplación do invisible. Iconas rusas. Colección Santos - Illueca; programa de exposicións temporais sede Praterías, (do 13 xullo de 2016 ao 30 de decembro de 2016).
|
| Clasificación Razonada |
As iconas son obxectos de veneración, moitas delas contan cunha fama engadida porque se consideran milagreiras por se lles atribuír curacións e outras accións beneficiosas. Algunhas constitúen o obxecto principal de veneración de santuarios, meta de importantes peregrinacións. Determinadas características do territorio e circunstancias de tipo histórico marcarán as diferenzas da produción rusa respecto dos precedentes bizantinos e doutras rexións baixo a órbita ortodoxa.
Polas dimensións, posiblemente esta icona poida ser das destinadas ao culto xa que estas tendían a ser de maior tamaño. Situábanse ao lado dos iconostasios ou na parte interior da entrada das igrexas. A partir do século XVII era frecuente introducilas en caixas de madeira e protexelas do fume dos cirios por un cristal.
|
| Forma de Ingreso |
Depósito
|
| Fecha de Ingreso |
02/06/2014
|
| Catalogación |
Cobas Macías, Cristina; Kollmeier, Korbinian; Rodríguez Martínez, Xoel
|
